Rewitalizacja
Długiego Pobrzeża

W XIII wieku wraz z ulicą Długą, Długi Targ był traktem kupieckim, którego przedłużeniem był owalny plac targowy. Był to wtedy prawdopodobnie główny ciąg drożny Gdańska. Po zajęciu Gdańska przez Krzyżaków, trakt ten stał się najważniejszym na całym Głównym Mieście. Od 1331 bywa określany w dokumentach miejskich jako Longa Platea. W średniowieczu cały odcinek od ówczesnej Bramy Długoulicznej (dziś w jej miejscu wznosi się Brama Złota) aż do Bramy Kogi (dzisiejsza Brama Zielona) był uznawany za jedną ulicę.

W 1331 za Bramą Kogi znajdował się solidny most, do którego mogły przybijać duże statki, między innymi kogi, i to właśnie od nich wzięła się ówczesna nazwa pobliskiej bramy. Później wybudowano na jej miejscu znacznie okazalszą bramę, a od zielonkawego koloru detali wzięła się nazwa jej, i mostu. Od zawsze Długa i Długi Targ były częścią miasta zamieszkiwaną przez najzamożniejszych. Z powodu uroczystych parad, przeprowadzanych tę drogą w latach 1457-1552, wzięło się jej określenie jako Drogi Królewskiej. Tu właśnie wynajmowano królom polskim obszerne kwatery, a z okazji świąt rodziny królewskiej wyprawiano huczne fajerwerki. W XIV i XV wieku w każdą sobotę przy Długim Targu handlowano mięsem, a na odcinku między Fontanną Neptuna a Ratuszem sprzedawano żywe prosięta, dlatego też tę część Drogi Królewskiej nazywano Targiem Prosiąt. Na Długim Targu wykonywano także egzekucje czarownic, heretyków i złoczyńców, będących jednak wyłącznie szlachcicami lub prawowitymi obywatelami.

Najstarsze wzmianki o ulicy Ogarnej pochodzą z 1336 jako Platea Braseatorum, czyli ulica Browarnicza i nawiązują do osiadłego na skraju Głównego Miasta wówczas licznego cechu niderlandzkich browarników, około 73 w 1416. Od 1620 przy tej ulicy mieścił się cech browarników. Obecna nazwa ulicy pochodzi od starego gdańskiego zwyczaju wyprowadzania o zmroku sfory psów z psiarni miejskiej na Wyspę Spichrzów przez dzisiejszą ulicę Ogarną, Krowią Bramę i most zwodzony nad Starą Motławą w celu ochrony znajdujących się tam magazynów (nocą mosty zwodzone Gdańska podnoszono, bramy miejskie zamykano a Wyspa Spichrzów pozostawała pod ochroną psów). Po kilku nieszczęśliwych wypadkach zwyczaju zaniechano a ochronę portowych spichrzów powierzono dodatkowym umocnieniom bram miejskich. [źródło: wikipedia.org]