Park
Deszczowy

Typ ParkInwestor Gmina PszczółkiLokalizacja RóżynyData 2020Zespół projektowy Klaudia Sidorowicz
Alicja Karaś
Piotr Karaś
Marta Strus

ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE

 

Przygotowując koncepcję dla Parku w Różynach wprowadziliśmy wytyczne władz gminy Pszczółki- podyktowane potrzebami mieszkańców rozwijającej się Gminy. Pozwoliło nam to stworzyć Park o nietypowym charakterze- wodnym, parku który jest szczególnie atrakcyjny, gdy pada deszcz.

Zakładamy, że niecodzienna tematyka będzie przyciągać mieszkańców Różyn, jak również pobliskich i dalszych miejscowości. Oferta ta stanie się nowym, charakterystycznym miejscem rekreacji na mapie gminy Pszczółki.

Tematem przewodnim Parku jest woda-jej znaczenie, obieg, retencja i potencjał jaki w sobie niesie. Każdy z nas wie, ze woda to życie a jej obecność i powszechna dostępność do niedawna była dla nas oczywiste, być może zbyt oczywiste. Dziś specjaliści i naukowcy z całego świata alarmują o zbliżającym się kryzysie wodnym a jego skutki (chociażby w ostatnich tygodniach) stają się dla nas odczuwalne. Prezentujemy Państwu koncepcje PARKU DESZCZOWEGO- czyli parku, w którym gdy pada dzieci się nie nudzą, w którym można przeprowadzić intersującą lekcję o wodzie dla najmłodszych i starszych, i w którym można bawiąc się w kałużach uczyć się o ważnym i globalnym wyzwaniu jakim jest rozsądna gospodarka wodna.

Wyjściem do tych założeń i motywu przewodniego-wody jest specyficzne ukształtowanie- obniżenia i przewyższenia terenu, położenie-Żuławy Wiślane (ukształtowane przez wodę), oraz plany rozwoju i zainwestowania w najbliższym sąsiedztwie. Powstające wokoło domy jednorodzinne i ich wpływ na gospodarkę wodną pozwalają założyć, że każdy teren o obniżeniu terenowym stanie się swoistą zlewnią wód opadowych. Mając to na uwadze z realnego „problemu” jakim może być deszcz i jego spływ powierzchniowy z utwardzonych nawierzchni chcemy uczynić największy atut.

 

 

STREFY PARKU

 

Strefa edukacyjna parku znajduje się w części wschodniej. Głównym pomysłem jest wykorzystanie naturalnych różnic terenu do stworzenia dwóch zbiorników, w których będzie gromadzić się woda opadowa. Woda ze zbiornika górnego (stawu górnego, oznaczenie E) będzie przelewać się w sposób naturalny (gdy opady są częste) lub kontrolowany (w trakcie prowadzenia lekcji) do zbiornika dolnego retencyjnego. Wówczas „suche potoki” będą zmieniać się w potoki, na których woda napotka niespodzianki w formie zabawek edukacyjnych (oznaczenia od 1. do 5.). Potoki przecina ścieżka i to w jej pobliżu usytuowane są wodne zabawki. Dolny staw (oznaczenie G) czyli zbiornik retencyjny ma zmienną linię brzegową a w jej obrębie zaprojektowaliśmy nasadzenia charakterystyczne dla mokradeł. Aby powiększyć „zlewnię” parku proponujemy aby potraktować go jako lokalny ogród deszczowy i wodę opadową z dachów domów, które będą powstawać wokół parku kierować w jego stronę.

W części południowo-zachodniej, w pobliżu jednego z wejść do parku i parkingu zaprojektowaliśmy łatwo dostępne boisko wielofunkcyjne. W części północno-zachodniej znajduje się strefa spotkań (oznaczenie G) czyli luźno rozrzucone siedziska i wytyczone miejsce ogniska. W pobliżu strefy spotkań znajduje się także tor do gry w bule, które ostatnio zyskują wielu fanów w Polsce.

Pomiędzy zbiornikami a boiskiem, przy głównej ścieżce, zaprojektowaliśmy eksponowaną strefę z żywymi rzeźbami (współczesnymi topiarami) oraz rzeźbami z wikliny. Zgromadzenie rzeźb w jednym miejscu, naszym zdaniem, ułatwi ich pielęgnację.

We wschodnim narożniku parku usytuowaliśmy amfiteatr w formie naturalnych ziemnych tarasów (oznaczenie B). Z tarasów amfiteatru rozpościera się widok w kierunku strefy edukacyjnej – na suche/mokre potoki i deszczowe zabawki edukacyjne.

W północnym narożniku parku usytuowaliśmy cichą strefę relaksu w formie rozwieszonych hamaków z widokiem na zbiornik retencyjny i mokradła.

W północno-wschodniej części parku, w pobliżu jego granicy zaprojektowaliśmy obiekt widokowy w formie nieco wyniesionego kontenera (oznaczenia A), którego zadaniem jest kadrowanie widoku. Widok z tego miejsca rozpościera się na naturalny krajobraz Żuławski. Uznaliśmy ten widok za atut godny podkreślenia- coraz rzadziej można zaobserwować krajobraz, który nie jest przetworzony przez człowieka a park w Różynach daje taką możliwość. Podkreślenie widoku na Żuławy, czyli krainę posiadającą najgęstszą naturalną i sztuczną sieć wodną w Polsce, krainę która została uformowana przez królową Polskich rzek Wisłę , która powstała na skutek przesunięcia linii brzegowej Bałtyku może być świetnym przyczynkiem do nauki o tej krainie w kontekście wody oraz stanowić klamrą idei Parku w Różynach.